Bütün aşkların, klasik olmuş sevgilerin, masalların temeli şark'tır hep şark'lı konuşur ağustos böceği gibi şarkı söyler, ağlar sızlar.
ömrü arabesk acılarla geçer. garp'lı ise çalışır karınca gibi ne devletten yana ne de gelecekten yana korku ve kaygıları yoktur karıncaların. çünkü sistemleri tıkır tıkır işler. sevmenin de, aşık olmanın da biraz matematiği, kapitalist amaçları vardır onlar için.
peki karıncalar aşık olmaz mı? olur tabi ama karınca gibi. o yüzden insani değerleri de sevdaları da daha şehir, daha şekil ve menfaat kokar. onların arabesk acıları, gözü yaşlı sevdaları bizim kadar yoğun ve yorgun değildir.
oysa biz şark'lılar hayatı bir ağustos böceği gibi biraz tembel, biraz miskin ama bol acılı yaşarız. şarkılarımız ve sevdalarımız içimizi titretir gözümüzü yaşartır. bu sevda biçimi bir çok garp'lıya garip, anlamsız ve mantıksız gelir. oysa şark'lılar için aşkın mantığı yoktur. acı çekilmeyen gözyaşı dökülmeyen aşk bize göre aşk bile değildir. coğrafyamızdaki herşeyin kaderi gibi aşklarımız da hüzün kokar, sevdalarımız arabesktir bizim.
karınca kararınca dediğimiz bir aşkı yaşamaktansa, ağustos böceği olmak biz şarklıların şansıdır bir bakıma. ne mutlu karınca gibi çalışıp, ağustos böceği gibi aşık olabilenlere...
---------------------------------
* Hamiş: Şark=doğu, Garp=batı
